(1) Psalm Asafowy. Boże! Poganie wtargnęli do dziedzictwa twego, Znieważyli przybytek twój święty, Jeruzalem zamienili w rumowisko.
(2) Trupy sług twoich dali na żer ptactwu nieba, Ciała wiernych twoich dzikim zwierzętom.
(3) Rozlali krew ich jak wodę wokół Jeruzalemu, Nie było nikogo, kto by ich pogrzebał.
(4) Staliśmy się hańbą dla naszych sąsiadów, Pośmiewiskiem i szyderstwem dla naszego otoczenia.
(5) Dokądże, Panie? Czyż wiecznie gniewać się będziesz? Jak ogień płonąć będzie zapalczywość twoja?
(6) Wylej gniew swój na narody, które cię nie znają, I na królestwa, które nie wzywają imienia twego,
(7) Albowiem pożarli Jakuba I spustoszyli siedzibę jego!
(8) Nie pamiętaj nam dawnych win; Niech nas rychło spotka miłosierdzie twoje, Bośmy bardzo nędzni!
(9) Wspomóż nas, Boże zbawienia naszego, Dla chwały imienia twego wybaw nas I odpuść grzechy nasze Dla imienia twego!
(10) Czemu narody mają mówić: Gdzież jest Bóg ich? Niech jawna będzie wśród narodów w oczach naszych Zemsta za przelaną krew sług twoich!
(11) Niech dotrze do ciebie jęk więźniów! Mocą ramienia swego uwolnij skazanych na śmierć!
(12) Odpłać sąsiadom naszym siedemkroć urąganie ich, Którym ciebie obrażali, Panie!
(13) My zaś, lud twój i owce pastwiska twojego, Będziemy sławić cię na wieki, Będziemy opowiadać chwałę twoją z pokolenia w pokolenie.