Księga Przysłów

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13 14|15|16 17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31

(1) Również to są przysłowia Salomona, które zebrali mężowie Ezechiasza, króla judzkiego:

(2) Chwałą Bożą jest rzecz ukryć, a chwałą królów rzecz zbadać.

(3) Wysokość niebios, głębokość ziemi oraz serca królów są niezbadane.

(4) Gdy się oddzieli żużel od srebra, to złotnikowi uda się naczynie;

(5) Gdy się usunie bezbożnego sprzed oblicza króla, to jego tron umocni się przez sprawiedliwość.

(6) Nie chełp się przed królem i nie stawaj na miejscu możnych;

(7) Gdyż lepiej jest, gdy oni ci powiedzą: Posuń się wyżej! niż żeby cię miano poniżyć przed księciem.

(8) Gdy twoje oczy coś zauważą, Nie podawaj tego zaraz do sądu, bo co zrobisz na koniec, gdy cię zawstydzi twój bliźni?

(9) Załatw swoją sprawę ze swoim bliźnim, lecz nie wydawaj cudzej tajemnicy,

(10) Aby cię nie zelżył słuchający i nie przylgnęła do ciebie niesława.

(11) Słowo wypowiedziane we właściwym czasie jest jak złote jabłko na srebrnych czaszach.

(12) Złotym kolczykiem i klejnotem ze złota jest dla ucha, które słucha, ten, kto mądrze napomina.

(13) Czym jest chłodzący śnieg w czasie żniwa, tym jest godny zaufania posłaniec dla tego, kto go posyła, gdyż pokrzepia duszę swojego pana.

(14) Człowiek, który się chełpi darem, którego nie dał, jest jak chmury i wiatr bez deszczu.

(15) Cierpliwością można przekonać sędziego, a łagodny język łamie kości.

(16) Znalazłeś miód, jedz tyle, ile trzeba, żebyś się nim nie przejadł i nie zwymiotował.

(17) Niech twoja noga rzadko staje w domu twojego bliźniego, abyś mu się nie uprzykrzył i on cię nie znienawidził.

(18) Młotem, mieczem i ostrą strzałą jest człowiek, który fałszywie zeznaje przeciwko swojemu bliźniemu.

(19) Zaufać przewrotnemu w dniu niedoli to tak, jak mieć zepsuty ząb i chwiejącą się nogę.

(20) Kto sercu strapionemu śpiewa pieśni, jest jak ten, kto zdejmuje ubranie w dzień mroźny, albo jak ocet na ranę.

(21) Jeśli łaknie twój nieprzyjaciel, nakarm go chlebem, a jeśli pragnie, napój go wodą,

(22) Bo wtedy węgle rozżarzone zgarniesz na jego głowę, a Pan ci odpłaci.

(23) Wiatr północny sprowadza deszcz, a obmowa wywołuje gniew na twarzy.

(24) Lepiej jest mieszkać kątem na poddaszu niż z kobietą swarliwą we wspólnym domu.

(25) Jak zimna woda dla ust spragnionych, tak dobra wieść z dalekiej krainy.

(26) Sprawiedliwy, który jest chwiejny przed bezbożnym, jest jak zmącone źródło albo skażony zdrój.

(27) Niedobrze jest jeść za wiele miodu; bądź więc oszczędny w słowach pochwalnych.

(28) Człowiek nieopanowany jest jak miasto z rozwalonym murem.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna