Księga Przysłów

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13 14|15|16 17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31

(1) Lepszy jest ubogi, który postępuje nienagannie, niż bogacz, który jest krętaczem i głupcem.

(2) Gdzie nie ma rozwagi, tam nawet gorliwość nie jest dobra; kto śpiesznie kroczy naprzód, może się potknąć.

(3) To głupota prowadzi człowieka na manowce, a potem jego serce wybucha gniewem na Pana.

(4) Bogactwo zjednywa wielu przyjaciół, lecz ubogiego przyjaciel opuszcza.

(5) Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, nie ujdzie cało.

(6) Wielu schlebia możnemu i każdy jest przyjacielem męża szczodrego.

(7) Ubogiego nienawidzą wszyscy jego bracia, tym bardziej trzymają się z dala jego przyjaciele.

(8) Kto nabywa rozumu, miłuje swoją duszę; kto zachowuje roztropność, znajduje dobro.

(9) Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, ginie.

(10) Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej niewolnikowi, aby panował nad książętami.

(11) W cierpliwości zaznacza się roztropność człowieka, a chlubą jego jest, gdy zapomina o krzywdach.

(12) Gniew króla jest jak pomruk lwa, lecz jego łaska jak rosa na trawie.

(13) Głupi syn jest nieszczęściem dla swojego ojca, a kłótliwa kobieta jest jak stale cieknąca rynna.

(14) Dom i mienie dziedziczy się po rodzicach, lecz roztropna żona jest darem Pana.

(15) Jest tchórzem zniewieściały mężczyzna, a dusza leniwego będzie łaknąć.

(16) Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoje życie, lecz kto nie zważa na swoje drogi, umrze.

(17) Kto się lituje nad ubogim, pożycza Panu, a ten mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.

(18) Ćwicz swego syna, póki jeszcze jest nadzieja; lecz nie unoś się przy tym, aby nie spowodować jego śmierci.

(19) Kto wybucha wielkim gniewem, płaci grzywnę, a jeśli go zachowa, musi ją powtórzyć.

(20) Słuchaj rady i przyjmij karcenie, abyś w przyszłości był mądry.

(21) Wiele zamysłów jest w sercu człowieka, lecz dzieje się wola Pana.

(22) Zyskiem człowieka jest jego dobroć i lepszy jest ubogi niż kłamca.

(23) Bojaźń Pana prowadzi do życia i kto ją ma, odpoczywa syty i nie dozna nieszczęścia.

(24) Leniwy zanurza rękę w misie, lecz do ust jej nie podnosi.

(25) Uderz w szydercę, a prostak zmądrzeje; karć rozumnego, a nabędzie wiedzy.

(26) Kto z ojcem źle się obchodzi i wypędza matkę, ten jest bezwstydnym i zepsutym synem.

(27) Synu mój, gdy zaprzestaniesz słuchać napomnień, oddalisz się od słów mądrości.

(28) Bezecny świadek szydzi z prawa, a usta bezbożnych ociekają bezprawiem.

(29) Na naśmiewców przygotowane są baty, a chłosty na grzbiet głupców.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna