Księga Przysłów

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12|13 14|15|16 17|18|19|20| |21|22 |23|24|25|26|27|28|29|30| |31

(1) Nie zazdrościj złym ludziom i nie pragnij ich towarzystwa,

(2) Gdyż ich serce myśli o gwałcie, a ich wargi mówią o nieszczęściu.

(3) Dom buduje się mądrością, a umacnia się go roztropnością.

(4) I dzięki rozsądkowi napełnia się spichlerze wszelkimi cennymi i upragnionymi dobrami.

(5) Człowiek mądry więcej potrafi niż mocny, a mąż światły więcej niż silny.

(6) Gdyż pod roztropnym dowództwem możesz prowadzić wojnę, a zwycięstwo jest tam, gdzie jest wielu doradców.

(7) Mądrość jest dla głupca zbyt wzniosła; w sądzie nie otwiera on swoich ust.

(8) Kto myśli tylko o tym, jak źle czynić, tego nazywają wichrzycielem.

(9) Zamysł głupca jest grzechem, a szyderca jest ohydą dla ludzi.

(10) Gdy w dniu niedoli jesteś gnuśny, twoja siła zawodzi.

(11) Ratuj wydanych na śmierć, a tych, których się wiedzie na stracenie, zatrzymaj.

(12) Jeżeli mówisz: Nie wiedzieliśmy, to Ten, który bada serca, przejrzy to. A Ten, który czuwa nad twoją duszą, wie o tym i odda każdemu według jego czynu.

(13) Synu mój, jedz miód, bo jest dobry, słodki jest plaster miodu dla twojego podniebienia;

(14) Tym też jest wiedza i mądrość dla twojej duszy! Jeżeli ją znajdziesz, masz jeszcze przyszłość, a nadzieja twoja nie rozwieje się.

(15) Nie czatuj, grzeszniku, przed mieszkaniem sprawiedliwego, nie burz miejsca jego spoczynku,

(16) Bo choć sprawiedliwy siedem razy upadnie, jednak znowu się podniesie; lecz grzesznicy potykają się w nieszczęściu.

(17) Nie ciesz się z upadku swojego nieprzyjaciela, a gdy się potknie, niech się nie raduje twoje serce,

(18) Aby Pan tego nie widział i nie uznał tego za złe; a wtedy odwróciłby od niego swój gniew.

(19) Nie oburzaj się na złoczyńców i nie unoś się z powodu bezbożnych,

(20) Bo zły nie ma przyszłości, a lampa bezbożnych zgaśnie.

(21) Bój się, synu mój, Pana i króla; nie wynoś się nad żadnego z nich!

(22) Gdyż nagle sprowadzą na ciebie nieszczęście i nie wiadomo, jaka zagłada może przyjść od obu.

(23) A to co tobie powiem jest mądrością, której się naucz: nie jest dobrze wydawać wyrok z szacunkiem dla osoby.

(24) Kto mówi winowajcy: Jesteś niewinny, tego przeklinają ludy, temu złorzeczą narody.

(25) Lecz tym, którzy wydają sprawiedliwe wyroki, dobrze się powodzi, spływa na nich błogosławieństwo i szczęście.

(26) Właściwa odpowiedź jest jak pocałunek w usta.

(27) Wykonaj najpierw swoją pracę na zewnątrz i upraw dla siebie pole, a potem zakładaj swój dom.

(28) Nie bądź bez powodu oskarżycielem swojego bliźniego i nie nakłaniaj swoich warg do fałszywych zeznań.

(29) Nie mów: Jak on postępuje ze mną, tak ja z nim postąpię, każdemu oddam według jego czynu.

(30) Szedłem koło roli próżniaka i koło winnicy głupca:

(31) A oto wszystko porosło chwastem, powierzchnię jej pokryły pokrzywy, a kamienne ogrodzenie było rozwalone.

(32) Gdy na to spojrzałem, zwróciło to moją uwagę; ujrzałem to i wyciągnąłem stąd naukę:

(33) Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę założysz ręce, aby odpocząć,

(34) A wtem zaskoczy cię ubóstwo jak włóczęga i niedostatek jak zbrojny mąż.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 Strona główna