(1) Lecz teraz - tak mówi Pan - który cię stworzył, Jakubie, i który cię ukształtował, Izraelu: Nie bój się, bo cię wykupiłem, wołałem cię twoim imieniem, należysz do mnie.
(2) Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz, a płomień nie spali cię.
(3) Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, Ja, Święty Izraela, który cię wybawia; uczyniłem Egipt i Etiopię twoim okupem za ciebie, Sabę oddałem zamiast ciebie.
(4) Od czasu kiedy okazałeś się w moich oczach drogi, cenny i Ja cię miłowałem, dlatego oddam ludzi za ciebie i książęta za twoje życie.
(5) Nie bój się, bo Ja jestem z tobą. Ze wschodu przywiodę twoje potomstwo i z zachodu zgromadzę cię.
(6) Do północy powiem: przyprowadź, a do południa: Nie zatrzymuj! Przyprowadź moich synów z dalekich ziem i moje córki z krańców ziemi!
(7) Wszystkich, którzy są wołani moim imieniem i których przygotowałem dla swojej chwały, których ukształtowałem i uczyniłem.
(8) przyprowadziłem lud ślepy, bo ich oczy są jak u ślepca, i tych, którzy mają uszy a są głusi.
(9) Wszystkie narody są zebrane razem i ich książęta będą zgromadzeni. Kto wśród nich może to zwiastować? Któż opowie o o tych rzeczach? Niech postawią swoich świadków, aby byli bez zarzutu i aby słyszano i mówiono: To prawda!
(10) Bądźcie moimi świadkami, a ja też jestem świadkiem, powiedział Pan Bóg i mój sługa którego wybrałem, abyście wiedzieli i wierzyli mi, i zrozumieli, że to Ja jestem, że przede mną nie było innego Boga i po mnie nie będzie żadnego.
(11) Ja jestem Bogiem, a poza mną nie ma zbawiciela.
(12) Ja zwiastowałem, wybawiałem i karciłem, a nie było obcego boga wśród was, i wy jesteście moimi świadkami, a Ja jestem Panem Bogiem
(13) od samego początku, a nie ma nikogo, kto by mógł wyrwać z mojej ręki. Gdy Ja coś uczynię, któż to zmieni?
(14) Tak mówi Pan, który cię wybawił, Święty Izraela: Ze względu na was skieruję wyprawę do Babilonu, spowoduję zamieszanie, że wszyscy będą uciekać a Chaldejczycy będą związani w okrętach.
(15) Ja jestem Pan Bóg, Święty Izraela, który wyznaczył dla Izraela jego Króla.
(16) Tak mówi Pan, który toruje drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody,
(17) Który wyprowadził wozy i konie, wojsko i wielkie tłumy, a oto leżą i nie powstaną, zgaśli, spłonęli jak knot.
(18) Nie wspominajcie dawnych wydarzeń, i nie rozważajcie tego co minęło!
(19) A oto uczynię nowe rzeczy, które niedługo wypłyną, a wy je będziecie znali i uczynię drogę na pustyni oraz rzeki na suchym lądzie.
(20) zwierzęta polne będą mnie błogosławić, sowy i młode strusie; ponieważ dałem wodę na pustyni i rzeki na suchym lądzie, aby dać napój mojej wybranej rasie,
(21) mój lud, który zachowałem, aby głosił moją chwałę.
(22) Nie teraz nazwałem ciebie Jakubie, nie uczyniłem ciebie zmęczonym, o Izraelu.
(23) Nie przyniosłeś mi całopalnej ofiary z owcy, także nie uwielbiłeś mnie mnie swoimi ofiarami. Nie zmusiłem cię abyś mi służył z ofiarami, także nie zmęczyłem cię kadzidłami.
(24) Także nie kupowałeś dla mnie ofiar za srebro, a także i ja nie pożądałem tłuszczu twych ofiar. Ale stałeś prze de mną w swych grzechach i w swych nieczystościach.
(25) Ja, nawet ja jestem tym, który wymazuje twoje wykroczenia ze względu na samego siebie i twych grzechów ja już nie będę pamiętał.
(26) Ale pamiętajcie i rozliczmy się razem, i wy pierwsi wyznajcie swoje przestępstwa, abyście mogli być usprawiedliwieni.
(27) Wasi ojcowie najpierw, i wasi książęta zgrzeszyli przeciwko mnie.
(28) I książęta splamili moje sanktuaria: tak, że oddałem Jakuba jego wrogom na zniszczenie i Izraela na naganę.