(1) W owym dniu Bóg sprowadzi swój święty, wielki i mocny miecz na smoka, węża, który ucieka, na smoka, węża skręconego: On zniszczy smoka.
(2) W tym dniu (będzie) piękna winnica (i) pragnienie rozpoczęcia pieśni o niej.
(3) Jestem mocnym miastem, miastem w oblężeniu: na próżno otoczyłem je wodami; ponieważ ono nocną będzie wzięte a w dzień mury jego upadną.
(4) Nie ma kobiety, która by się tego nie uchwyciła. Kto mnie postawi abym oglądał ściernisko na polu? Z powodu wroga postawiłem ją na boku, dlatego z tego powodu Pan uczynił wszystko to, co postanowił.
(5) Jestem spalona, ci którzy w niej mieszkają będą krzyczeć: uczyńmy z nim pokój, uczyńmy pokój.
(6) Ci, którzy przychodzą to dzieci Jakuba, Izrael wypuści pędy i zakwitnie i cały świat napełni się jego owocami.
(7) Czy on sam będzie tak uderzony, jak sam uderzał? I jak on zabijał czy nie zostanie tak zabity?
(8) Walcząc i wypominając odrzuci ich: ześle go na uchodźctwo. Czyż nie rozmyślałeś w szorstkim duchu, aby zabić ich z gniewnym duchem?
(9) Dlatego grzechy Jakuba będą odjęte: i to jest jego błogosławieństwo, kiedy usunę jego grzech, kiedy oni zburzą w kawałki kamienie ołtarzy jak w drobny pył, wtedy ich drzewa nie pozostaną, a ich bałwany będą wycięte, jak dalekie zarośla.
(10) Trzoda, która mieszka tutaj będzie pozostawione jak porzucone stado. A ziemia będzie przez długi czas pastwiskiem i będą tam odpoczywać stada zwierząt.
(11) I po pewnym czasie nie będzie w nim niczego zielonego gdyż (trawa) będzie wyschnięta. Chodźcie tu kobiety przychodzące z widoku gdyż to jest lud bez zrozumienia; dlatego On nie będzie miał litości nad nim, a Ten, który go stworzył, nie będzie miał miłosierdzia.
(12) I stanie się w owym dniu, że Bóg odgrodzi ich od koryta rzeki aż do Rhinocoury; lecz wy będziecie zbierani jeden po jednym, dzieci Izraela,
(13) I stanie się w owym dniu, że będzie trąbić wielka trąba i zagubieni w ziemi Asyryjczyków przybędą oraz zagubieni w Egipcie, i będą wielbić Pana na świętej górze w Jeruzalem.