(1) W owym dniu uchwyci się siedem kobiet jednego mężczyzny, mówiąc: Swój własny chleb będziemy jadły i swoim własnym odzieniem będziemy się przyodziewały, niech tylko twoim imieniem się nazywamy, zdejmij z nas naszą hańbę!
(2) W owym dniu latorośl Pana stanie się ozdobą i chwałą, a owoc ziemi chlubą i krasą ocalonych Izraela.
(3) I będzie tak, że kto pozostanie na Syjonie i ostoi się w Jeruzalemie, będzie nazwany świętym; każdy, kto jest zapisany wśród żywych w Jeruzalemie.
(4) Gdy Pan zmyje brud córek syjońskich i usunie plamy krwi z Jeruzalemu tchnieniem sądu i tchnieniem zniszczenia,
(5) I przyjdzie, i będzie w odniesieniu do każdego miejsca góry Syjon tak, że cały region wokół niej obłok przyćmi dzień za dniem, i będzie jak dym i światło ognia płonące w nocy: a na całej chwale będzie obrona.
(6)I będzie to dla cienia z upału, i jako schronienie i kryjówka od niewygody [pogody] i od deszczu.