2 Ezdrasza

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10|11|12|13|14|15|16|

(1) Biada tobie Babilonie i Azjo, biada tobie Egipcie i Syrio.

(2) Przepaszcie się worami i włosiennicami i opłakujcie dzieci wasze, lamentujcie nad nimi, ponieważ wasze zniszczenie jest w zasięgu ręki.

(3) Wypuszczony jest na was miecz, a nie ma nikogo, kto mógłby go odwrócić.

(4) Wypuszczony jest na was ogień,  a czy jest ktoś, kto by go wygasił?

(5) Nieszczęścia są na was wysłane a czy jest ktoś, kto je odwróci?

(6) Czy może ktoś odpędzić lwa głodnego w lesie, albo wygasić ogień w stajni, kiedy już się zacznie palić?

(7) Czy może ktoś odwrócić strzałę wystrzeloną przez mocnego strzelca?

(8) Pan Bóg zsyła nieszczęścia, a któż im może zapobiec?

(9) Wyszedł ogień z gniewu jego, ale czy jest ktoś, kto go wygasi?

(10) On wypuści błyskawicę, a któż się nie będzie tego bał? On zagrzmi, a któż się nie przerazi?

(11) Pan będzie groził, a któż nie będzie dosłownie wstrząśnięty jego obecnością?

(12) Ziemia i jej fundamenty się trzęsą, a morze jest wzburzone w głębi i jego fale i ryby także będą zaniepokojone w obecności Pana przed majestatem Jego mocy.

(13) Bo mocna jest prawica jego, która łuk zagina a jego strzały, którymi strzela są ostre nie ustaną i nie pominą, gdy będą wypuszczane ku krańcom tego świata.

(14) Oto nieszczęścia wysłane na przód a nie powrócą, zanim nie przejdą całej ziemi.

(15) Ogień już płonie i nie zagaśnie, zanim nie pochłonie fundamentów ziemi.

(16) Jak nie wraca strzała wypuszczona przez mocnego strzelca, tak i nieszczęścia wysłanie na ziemię nie powrócą.

(17) Biada mnie! Biada mnie! Któż mnie uratuje w tych dniach?

(18) Początek boleści oraz wielu narzekań; początek głodu, kiedy wielu zginie;  początek wojen, kiedy moce będą przerażone, początek nieszczęść, kiedy wszyscy będą drżeli. Cóż oni będą czynić w tych warunkach, kiedy nieszczęście przyjdzie?

(19) Oto głód i plaga, ucisk i udręczenie wysłane jako baty dla skorygowania ludzi.

(20) Jednak pomimo tego wszystkiego oni nie odwrócą się od swych nieczystości, ani nie będą zawsze świadomi tych batów.

(21) Oto zaopatrzenie będzie takie tanie na ziemi, że ludzie będą myśleć, że pokój jest dla nich pewny i wtedy nieszczęścia powstaną na ziemi.

(22) Bo wielu z mieszkających na ziemi zginie z głodu; a ci, którzy przeżyją głód poginą od miecza.

(23) I umarli będą porzuceni jak gnój,  i nie będzie nikogo, aby ich pocieszyć, bo ziemia będzie spustoszona i miasta będą zniszczone.

(24) Nikt nie pozostanie aby uprawiać ziemię lub ją obsiać.

(25) Drzewa wydadzą owoce, ale któż je będzie zbierał?

(26) Winogrona dojrzeją  ale kto je będzie je tłoczył?

(27) Jeden człowiek będzie tęsknił, aby zobaczyć drugiego lub nawet słyszeć jego głos.

(28) Odnośnie miasta, dziesięciu pozostanie; odnośnie pola, dwóch ukryje się w gęstym gaju i w rozpadlinach skalnych.

(29) Jak na drzewie oliwnym w ogrodzie, trzy lub cztery oliwki być może pozostaną na każdym drzewie.

(30) Gdy zbierane są owoce w winnicy, pewne kiście być może pozostaną przez tych, którzy szukają ostrożnie przez winnicę.

(31) W tych dniach trzej lub czterech pozostanie po tych, którzy przeszukują swoje domy z mieczem.

(32) A ziemia będzie pozostawiona bezludną, a jej pola zarosną i jej drogi będą rodziły ciernie, ponieważ nawet owca nie przejdzie przez nie.

(33) Dziewice będą płakać z braku oblubieńców, kobiety będą płakać z powodu braku mężów, ich córki będą płakać ponieważ nikt im nie pomaga.

(34) Ich oblubieńcy poginą w wojnie, ich mężowie zginą z głodu,

(35) Słuchajcie teraz tych rzeczy i zrozumcie, o słudzy Pana.

(36) Oto słowo Pana, przyjmijcie je, nie wątpcie w to, co mówi Pan.

(37) Oto nieszczęścia się przybliżają i się nie spóźniają.

(38) Jak brzemienna z dzieckiem dziewiątego miesiąca, kiedy nadchodzi czas jej porodu, najpierw ma ona wielkie bóle jej żywota przez dwie lub trzy godziny, a gdy dziecko wychodzi z żywota, nie będzie już opóźnienia.

(39) Tak i nieszczęścia nie będą się opóźniać w przyjściu na ziemię a świat będzie jęczał a bóle go ogarną na każdym miejscu.

(40) "Słuchajcie mych słów, ludu mój, przygotujcie się ku bitwie, i pomiędzy nieszczęściami bądźcie jako obcy na ziemi.

(41) Niech sprzedający będzie jak ten, który ucieka; niech kupujący będzie jak ten, który traci.

(42) niech ten, który handluje będzie jak ten, kto nie ma zysku, a kto buduje dom, jak ten, który nie będzie w nim mieszkał.

(43) niech ten, kto sieje będzie jak ten, który nie będzie zbierał, ten który obcina winnicę jak ten, który nie będzie zbierał jej winogron.

(44) ci, którzy się żenią jak ci, którzy nie będą mieli dzieci, a ci, którzy się nie żenią będą jak wdowcy.

(45) Ponieważ ci, którzy pracują, pracują na próżno;

(46) gdyż obcy będą zbierać ich owoce i ograbią ich dobra, posiądą ich domy, wezmą ich dzieci w niewolę; dla niewoli i głodu będą rodzić swe dzieci.

(47) Ci, którzy prowadzą interes, robią to po to, aby być ograbionymi, im bardziej zdobią swe miasta, domy i majętności i swe osoby,

(48) tym bardziej będę zagniewany na nich z powodu ich grzechów " mówi Pan.

(49) Tak jak szanowana i cnotliwa kobieta brzydzi się nierządnicą,

(50) tak sprawiedliwość będzie się brzydzić nieprawością, kiedy się przygotuje i oskarży ją prosto w twarz, kiedy przyjdzie ten, który szuka każdego grzechu na ziemi.

(51) Dlatego nie bądź tak jak ona i jej uczynki.

(52) A oto jeszcze niewielka chwila, a nieprawość będzie usunięta z ziemi i sprawiedliwość będzie rządzić nad nami.

(53) Niechże nie mówi grzesznik, że nie grzeszył: bo Bóg węgle ogniste będzie palił na głowie tego, który mówi: "Nie zgrzeszyłem przed Bogiem i przed majestatem jego.

(54) Oto Pan zna wszystkie uczynki ludzi, ich wyobraźnię, ich myśli oraz ich serca.

(55) On powiedział, "Niech się ziemia stanie" i została uczyniona; "Niech staną się niebiosa." I zostały uczynione.

(56) Jego słowem gwiazdy zostały umieszczone a on zna liczbę gwiazd.

(57) On, który przeszukuje głębię i jej skarby, który mierzy morze i jego zawartość;

(58) który ogrodził morze w środku wód, a słowem swym zawiesił  ziemię ponad wodą.

(59) który rozciągnął niebo jak łuk i umieścił je na wodach,

(60) który umieścił źródła wody na pustyni i jeziora na szczytach gór, aby posłać rzeki z wysokości żeby nawodnić ziemię,

(61) który uformował człowieka i umieścił serce w środku jego ciała i dał mu oddech, życie i zrozumienie,

(62) i duch Wszechmocnego Boga, który uczynił wszystko i przeszukuje ukryte rzeczy w ukrytych miejscach.

(63) Oczywiście on zna twoją wyobraźnię i wie, co myślisz w sercu swoim. Biada tym, którzy grzeszą i chcą ukrywać swe grzechy.

(64) Ponieważ Pan dokładnie przejrzy ich wszystkie dzieła i uczyni publiczny pokaz was wszystkich,

(65) i kiedy twoje grzechy ukażą się przed ludźmi, będziesz się musiał wstydzić i twoje nieprawości powstaną jako twoi oskarżyciele w tym dniu.

(66) Cóż więc uczynisz? W jaki sposób ukryjesz swoje grzechy przed Bogiem i jego aniołami?

(67) Oto Bóg jest sędzią, bój się go. Zaprzestań swych grzechów i zapomnij o swych nieprawościach, nigdy ich ponownie nie popełniaj; a Bóg będzie cię prowadził naprzód i ochroni cię od wszelkich ucisków.

(68) Oto płonący gniew wielkiej rzeszy rozpali się nad tobą, zabiorą część z was i będą was karmić tym, co było poświęcone bałwanom.

(69) A ci, którzy zgodzą się aby jeść, będą trzymani w kpinie i pogardzie i będą zdeptani pod stopą.

(70) Ponieważ w wielu miejscach i najbliższych miastach będzie wielkie powstanie przeciwko tym, którzy boją się Pana.

(71) Będą jak szaleńcy nie oszczędzający nikogo, ale będą plądrować i niszczyć tych, którzy będą kontynuować bojaźń Pana.

(72) Będą niszczyć i grabić ich dobra, wypędzać ich z domów.

(73) Wtedy sprawdzona jakość moich wybranych będzie ukazana jak złoto sprawdzone przez ogień.

(74) "Słuchajcie moi wybrani," mówi Pan. "Oto dni ucisku z zasięgu ręki a ja was uwolnię od nich.

(75) Nie bójcie się i nie wątpcie, ponieważ Bóg jest waszym przewodnikiem.

(76) Wy, którzy strzeżecie moich Przykazań i przepisów" mówi Pan Bóg, " nie pozwólcie, aby wasze grzechy was pogrążały, lub wasze nieprawości przeważały nad wami."

(77) Biada tym, którzy są zadławieni i przytłoczeni swoimi nieprawościami, tak jak pole jest zadławione krzakami i ścieżka przytłoczona cierniami i nikt nie może tam przejść.

(78) Taki jest wyłączony  i oddany na pochłonięcie ogniem.

Poprzedni rozdział

Góra

 Strona główna