(1) Podczas gdy lew mówił te słowa do orła, spojrzałem,
(2) a oto głowa która pozostała, zniknęła. I dwa skrzydła, które zniknęły z tego powodu, powstały i przygotowały się do rządów, ale ich rządy były krótkie i pełne zamieszania.
(3) I spojrzałem, a oto one także zniknęły, i całe ciało orła było spalone, a ziemia była bardzo przerażona. Wtedy obudziłem się w wielkim niepokoju umysłu i w wielkim strachu i powiedziałem duchowi memu:
(4) "Otóż ty sprowadziłeś to na mnie, ponieważ ty poszukujesz dróg Najwyższego.
(5) Oto nadal jestem zmęczony na umyśle i bardzo słaby w duchu, nie pozostała mnie nawet niewielka siła, z powodu wielkiego strachu, który mnie przeraził tej nocy.
(6) Dlatego teraz będę błagał Najwyższego, aby mnie umocnił aż do końca."
(7) I rzekłem: " O suwerenny Panie, jeżeli znalazłem łaskę w oczach twoich i jeżeli zostałem uznany za sprawiedliwszego przed tobą ponad wielu innych, jeżeli moja modlitwa rzeczywiście dotarła przed twoje oblicze,
(8) wzmocnij mnie i pokaż swemu słudze wykład i znaczenie tej przerażającej wizji, abyś mógł pocieszyć moją duszę.
(9) Gdyż osądziłeś mnie godnym, aby mnie ukazano koniec czasów oraz ostatnie wydarzenia czasów."
(10) On powiedział do mnie: "Oto wyjaśnienie wizji, którą widziałeś:
(11) orzeł, którego widziałeś wychodzącego z morza to jest królestwo, które zostało ukazane w wizji Danielowi bratu twemu.
(12) Ale jemu nie było to wyjaśnione tak, jak ja tobie wyjaśniam lub wyjaśniłem.
(13) Oto idą dni, kiedy powstanie królestwo na ziemi i będzie bardziej przerażające niż wszystkie królestwa, które istniały wcześniej.
(14) I dwunastu króli będzie rządzić w nim, jeden po drugim.
(15) Ale drugi, który ma rządzić będzie się trzymał przez dłuższy czas niż inni z tych dwunastu.
(16) To jest wyjaśnienie dwunastu skrzydeł które widziałeś.
(17) Odnośnie głosu, który słyszałeś, nie z głów jego, ale z pośrodku ciała jego, oto jego wyjaśnienie:
(18) w środku czasu tego królestwa rozpoczną się wielkie zmagania i będzie mu grozić upadek; jednakże nie upadnie i odzyska poprzednią moc.
(19) A że widziałeś osiem małych skrzydełek przylegających do jego skrzydeł, takie jest wyjaśnienie:
(20) Ośmiu króli powstanie w nim, których czasy będą krótkie i ich lata szybkie;
(21) i dwóch spośród nich zginie, kiedy środek czasów się przybliży a czterech będzie zachowanych na czas, kiedy koniec zacznie się przybliżać, a dwóch będzie zachowanych aż do końca.
(22) A że widziałeś trzy głowy w spoczynku, oto wyjaśnienie:
(23) W ostatnich dniach Najwyższy wzbudzi trzech króli, oni odnowią wiele rzeczy, i będą rządzili nad ziemią
(24) i jej mieszkańcami bardziej opresyjnie niż wszyscy, którzy byli przed nimi; dlatego oni są nazywani głowami orła.
(25) Ponieważ to oni zgromadzą jego wszelką nikczemność i dokonają jego ostatnich dzieł.
(26) Kiedy widziałeś większą głowę że zniknie; jeden z króli umrze w swym łóżku, ale w agoniach.
(27) Co do dwóch pozostałych, miecz pochłonie ich obu.
(28) Bo miecz jednego pochłonie tego, który jest z nim, ale on także padnie pod mieczem w ostatnich dniach.
(29) A to, że widziałeś dwa małe skrzydła przechodzące ku głowie, która była po prawej stronie,
(30) taka jest interpretacja: to są ci, których zachował Najwyższy na koniec orła; to był rząd krótki i pełen zamieszania tak, jak to widziałeś.
(31) Odnośnie lwa, którego widziałeś powstającego z lasu ryczącego i mówiącego do orła, strofującego go za jego niesprawiedliwości i jak słyszałeś wszystkie jego słowa.
(32) Ten jest Mesjaszem, którego Najwyższy zachował ku dniom ostatnim, który powstanie z potomstwa Dawida, przyjdzie i będzie do nich przemawiał; on ich potępi za ich bezbożność oraz za ich nikczemność i rzuci przed nimi ich pogardliwe interesy.
(33) Najpierw postawi ich na żywo przed jego sędziowskim tronem: kiedy ich zgani, wtedy ich zniszczy.
(34) Resztę mojego ludu on wyzwoli z miłosierdziem dla tych, którzy byli uciskani na moich granicach, i sprawi, że będą się radować aż do nadejścia dnia sądu, o którym mówiłem ci od początku.
(35) To jest sen, któryś widziałeś a to jest jego wyjaśnienie.
(36) Jedynie ty jesteś warty tego, aby poznać ową tajemnicę Najwyższego.
(37) Dlatego zapisz te wszystkie rzeczy, które widziałeś w księdze, a złóż ją w ukrytym miejscu;
(38) i będziesz nauczał mądrych ludzi spośród ludu twego, których serca znasz, że mogą zrozumieć i zachować owe tajemnice.
(39) Ale czekaj tutaj następne siedem dni tak, że będziesz miał ukazane cokolwiek Najwyższemu się upodoba aby tobie ukazać." Wtedy mnie opuścił.
(40) Gdy cały lud usłyszał, że minęło siedem dni a ja nie powróciłem do miasta; zeszli się wszyscy od najmniejszego aż do największego, a przyszedłszy przemówili do mnie mówiąc:
(41) "W jaki sposób cię obraziliśmy, jaką krzywdę tobie uczyniliśmy, że zapomniałeś o nas i siedzisz w tym miejscu?
(42) Ze wszystkich proroków tylko ty nam pozostałeś jako grono z winnicy starej i jak lampa w ciemnym miejscu, i jak przystań okrętu uratowanego od nawałnicy.
(43) Czyż zło, które nas dopadło nie jest wystarczające?
(44) A tak, jeśli ty nas opuścisz, jak dużo lepiej byłoby, abyśmy zginęli w palącym się Syjonie.
(45) Bo nie jesteśmy lepsi niż ci, którzy tutaj pomarli." I płakali wielkim głosem. Wtedy odpowiedziałem im i rzekłem:
(46) "Bądź odważny Izraelu, a nie bądź smutny, domu Jakuba
(47) ponieważ Najwyższy ma was w swej pamięci i Wszechmocny nie zapomniał o waszych zmaganiach.
(48) Jeśli chodzi o mnie, nie porzuciłem was ani się nie wycofałem od was, ale przyszedłem na to miejsce, aby się modlić z powodu zniszczenia Syjonu i aby szukać miłosierdzia z powodu poniżenia naszego świętego miejsca.
(49) A teraz idźcie, każdy z was do swego domu a ja do was przyjdę po owych dniach."
(50) I tak powrócił lud do miasta, jak mu to przykazałem.
(51) A ja siedziałem w polu przez siedem dni, jak anioł mnie polecił i jadłem tylko kwiaty polne a moim pokarmem były rośliny przez owe dni.