(1) Pan mówi: "Oto przemów do uszu ludu mego słowa proroctwa, które włożę w twoje usta,
(2) a staraj się je spisać na papierze, ponieważ są warte zaufania i prawdziwe.
(3) Nie bój się spisku przeciwko tobie i nie bądź zatrwożony przez niewierzących, którzy są przeciwko tobie.
(4) Ponieważ każdy niewierny umrze w swym niedowiarstwie.
(5) Mówi Pan, "Oto sprowadzę zło na świat, miecz i głód, śmierć i zniszczenie.
(6) Gdyż nieprawość rozprzestrzeniła się na wszystkich ziemiach, a ich szkodliwe uczynki osiągnęły swój limit.
(7) "Dlatego" - mówi Pan:
(8) "już nie będę milczał z powodu ich bezbożnych działań, które niegodnie czynią, ani nie będę więcej tolerował ich złych praktyk. Oto krew niewinna i sprawiedliwa woła do mnie, a dusze sprawiedliwych wołają nieustannie.
(9) Z pewnością pomszczę ich,"mówi Pan," i przyjmę na siebie wszelką niewinną krew z pomiędzy nich.
(10) Oto lud mój jest prowadzony jak stado do rzeźnika; ja już nie pozwolę im dłużej żyć w ziemi Egiptu,
(11) ale ich wywiodę ręką mocną i ramieniem wzniesionym i uderzę Egipt plagami, jak poprzednio, i zniszczę całą jego ziemię."
(12) Niech rozpacza Egipt i jego fundamenty z powodu plagi wyroku i kary, które Bóg na niego sprowadzi.
(13) Niech rolnicy uprawiający ziemię płaczą, ponieważ ich nasienia upadną i ich drzewa będą zrujnowane przez chorobę, grad i przez okropną burzę.
(14) Niestety biada światu oraz tym, którzy mieszkają na nim.
(15) Bo przybliżył się miecz i nieszczęście: a powstanie naród przeciw narodowi do walki, z mieczem w swych rękach.
(16) Bo będą zamieszki między ludźmi, narastające mocno jedni przeciwko drugim, oni nie będą mieli szacunku dla swego króla lub szefa swych przywódców.
(17) Ponieważ człowiek będzie chciał iść do miasta, ale nie będzie mógł.
(18) Bo w swej pysze miasta będą w zamieszaniu, domy będą wyniszczone a ludzie będą w strachu.
(19) Nie będzie miał litości człowiek nad bliźnimi swoimi, ale będzie atakował ich domy mieczem i plądrował ich mienie z powodu głodu chleba i wielkiego ucisku.
(20) Mówi Pan - "Oto zwołam wszystkich króli ziemi, aby się mnie bali, którzy są od wschodzącego słońca i od południa, od wschodu od Libanu; aby przyszli i spłacili to, co oni im dali.
(21) Tak jak oni uczynili moim wybranym aż do tego dnia, tak i ja im odpłacę w ich zanadrze". To mówi Pan Bóg:
(22) "Moja prawica nie oszczędzi grzeszników, a mój miecz nie spocznie nad tymi, którzy przelewają krew niewinną na ziemi."
(23) A ogień wyjdzie z gniewu jego i pożre ziemskie fundamenty i grzeszników jak słomę, która jest podpalona.
(24) "Biada tym którzy grzeszą, a nie są posłuszni przykazaniom moim." - mówi Pan.
(25) "Nie oszczędzę ich. Odstąpcie niewierzące dzieci. Nie zanieczyszczajcie świątyni mojej."
(26) Gdyż Pan zna wszystkich, którzy grzeszą przeciw niemu: dlatego podał ich na śmierć i rzeź.
(27) Tak teraz przyszły nieszczęścia na całą ziemię, a wy pozostaniecie w niej; bo was nie wybawi Bóg, ponieważ zgrzeszyliście przeciwko niemu.
(28) Oto przerażający widok, pojawiający się od wschodu!
(29) Narody smoków Arabii przybędą z wieloma rydwanami, i od dnia ich powstania ich syczenie rozszerzy się po całej ziemi i wszyscy, którzy usłyszą je będą się bali i drżeli.
(30) Karmończycy szalejący w gniewie będą szarżować jak dzikie niedźwiedzie z lasu, przybędą z wielką mocą i rozpoczną z nimi bitwę i spustoszą część ziemi Asyryjczyków swoimi zębami.
(31) A wtedy smoki pamiętający swe pochodzenie staną się jeszcze mocniejsi; i jeżeli się połączą w wielką moc i odwrócą się i będą ich ścigać,
(32) wtedy ci będą w rozsypce uciszeni przez ich siłę, odwrócą się i uciekną.
(33) A z ziemi Asyryjczyków wróg w zasadzce będzie ich nękać i zniszczy jednego z nich i strach i drżenie przyjdzie na ich armię i niezdecydowanie pomiędzy ich królami.
(34) Oto obłoki od wschodu i od północy aż na południe, a ich wygląd jest bardzo straszny, pełny gniewu i nawałnicy.
(35) I będą walczyć pomiędzy sobą i wyleją ciężką nawałnicę na ziemię oraz ich własną nawałnicę; i będzie krew od miecza wysoka aż do brzucha końskiego,
(36) i ludzkiego uda i pęciny wielbłąda.
(37) I wtedy będzie strach i wielkie drżenie na ziemi; a ci, którzy widzą, że ten gniew jest straszny, będą owładnięci drżeniem.
(38) A po tym ciężkie chmury burzowe będą wzbudzone do góry od południa i od północy oraz inna część od zachodu.
(39) I wiatry od wschodu będą przeważać ponad chmurami, które były wzbudzone w gniewie i będą rozwiane w przestrachu; burza, która powodowała zniszczenie przez wiatr wschodni będzie pędzona z przemocą na południe i na zachód.
(40) Wielkie i mocne obłoki, pełne gniewu i burzy będą powstawać aby zniszczyć całą ziemię oraz jej mieszkańców, i wyleją się na każde wyniosłe miejsce straszliwej burzy,
(41) ogień i grad oraz miecze latające i powodzie wody tak, że wszystkie pola i wszystkie strumienie będą wypełnione wielką obfitością owych wód.
(42) I one zniszczą miasta i mury, góry i wzgórza, drzewa lasów, trawy na łąkach i ich zboża.
(43) I będą nieustannie szły ku Babilonowi i go zniszczą.
(44) I przyjdą do niego i go otoczą; wyleją burzę i cały gniew na niego; wtedy kurz i dym pójdzie aż do nieba a wszyscy związani z nim będą płakać.
(45) A którzy przeżyją będą służyć tym, którzy go zburzą.
(46) I ty Azjo, która uczestniczysz w przepychu Babilonu i w chwale jego osoby -
(47) biada tobie, ty nędzna nikczemna, ponieważ go naśladowałaś i wystroiłaś córki swe w nierządzie, aby się podobały i chwaliły kochanków twoich, którzy zawsze pożądali ciebie.
(48) Naśladowałaś ową nienawistną nierządnicę we wszystkich jej uczynkach i w wynalazkach; dlatego.." mówi Bóg,
(49) "Poślę zło na ciebie, wdowieństwo, ubóstwo, głód, miecz i mór na spustoszenie domów twoich i sprowadzę na ciebie zniszczenie i śmierć.
(50) I chwała twojej mocy uschnie jak kwiat, kiedy żar powstanie zesłany na ciebie.
(51) Będziesz osłabiona jak nędzna kobieta, która jest bita i raniona i nie może już przyjmować swych rosłych kochanków.
(52) Będę musiał potraktować ciebie z wielką przemocą." mówi Pan,
(53) "Czy nie zawsze mordowałaś wybranych moich ludzi, rozkoszując się i klaszcząc dłonie i mówiąc o ich śmierci, kiedy byłaś pijana?
(54) Ubierz piękność twarzy swojej.
(55) Nagroda wszetecznicy w zanadrzu twoim, dlatego otrzymasz swoją zapłatę.
(56) Jak uczynisz wybranym moim "mówi Pan", tak tobie Bóg uczyni, i odda cię w ręce twoich przeciwników.
(57) Twoje dzieci umrą z głodu i ty upadniesz od miecza i miasta twoje będą zburzone i wszyscy twoi ludzie na polu od miecza poginą.
(58) A ci, którzy są na górach i pagórkach zginą z głodu i własne ciała jeść będą z głodu za chlebem i pić będą własną krew z pragnienia za wodą.
(59) Nieszczęśliwa ponad innymi, przyjdziesz i będziesz cierpieć w świeżych utrapieniach.
(60) Kiedy oni przejdą i zniszczą nienawistne miasto, i zniszczą część twojej ziemi i pozbawią cię częścią chwały twojej, kiedy oni powrócą ze zniszczonego Babilonu.
(61) I będziesz zniszczona przez nich jak ściernisko, i będą jak ogień dla ciebie.
(62) I oni pochłoną ciebie i twoje miasta, twoją ziemię i góry twoje, spalą ogniem twe lasy i twe urodzajne drzewa.
(63) Zabiorą twoje dzieci w niewolę, zagrabią twoje bogactwa i usuną chwałę oblicza twego.