(1) W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza, gdy namiestnikiem Judei był Poncjusz Piłat, tetrarchą galilejskim Herod, tetrarchą iturejskim i trachonickim Filip, brat jego, a tetrarchą abileńskim Lizaniasz,
(2) Za arcykapłanów Annasza i Kaifasza doszło Słowo Boże Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
(3) I przeszedł całą krainę nadjordańską, głosząc chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów,
(4) Jak było napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską, prostujcie ścieżki jego.
(5) Każdy padół niech będzie wypełniony, a każda góra i pagórek zniesione, drogi krzywe wyprostowane, a nierówne wygładzone.
(6) I ujrzą wszyscy ludzie zbawienie Boże.
(7) Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby się dać ochrzcić przez niego: Plemię żmijowe, któż wam poddał myśl, aby uciekać przed przyszłym gniewem?
(8) Wydawajcie więc owoce godne upamiętania. A nie próbujcie wmawiać w siebie: Ojca mamy Abrahama; powiadam wam bowiem, że Bóg może z tych kamieni wzbudzić dzieci Abrahamowi.
(9) A już i siekiera do korzenia drzew jest przyłożona; wszelkie więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, zostaje wycięte i w ogień wrzucone.
(10) I pytały go tłumy: Cóż więc mamy czynić?
(11) A on odpowiadając, rzekł im: Kto ma dwie suknie, niechaj da temu, który nie ma, a kto ma żywność, niech uczyni podobnie.
(12) Przychodzili też celnicy, by dać się ochrzcić, i mówili do niego: Nauczycielu, co mamy czynić?
(13) On zaś rzekł do nich: Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co dla was ustalono.
(14) Pytali go też żołnierze, mówiąc: A my co mamy czynić? I rzekł im: Na nikim nic nie wymuszajcie ani nie oskarżajcie fałszywie dla zysku, lecz poprzestawajcie na swoim żołdzie.
(15) Gdy zaś lud oczekiwał i wszyscy w sercach swych rozważali, czy też Jan nie jest Chrystusem,
(16) Sam Jan odpowiedział wszystkim, mówiąc: Ja chrzczę was wodą, lecz przychodzi mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów jego; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem.
(17) W ręku jego wiejadło, by oczyścić klepisko swoje i zebrać pszenicę do spichlerza swego, lecz plewy spali w ogniu nieugaszonym.
(18) Wiele też innych dał napomnień i zwiastował ludowi dobrą nowinę.
(19) A tetrarcha Herod, strofowany przez niego z powodu Herodiady, żony brata swego, i z powodu innych złych uczynków, jakie popełnił,
(20) Przydał do wszystkiego i to, że wtrącił Jana do więzienia.
(21) A gdy wszystek lud przyjmował chrzest i gdy Isus został ochrzczony i modlił się, otworzyło się niebo
(22) I zstąpił na niego Duch Święty w postaci cielesnej jak gołębica, i odezwał się głos z nieba: Tyś jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem.
(23) A Isus, rozpoczynając działalność, miał lat około trzydziestu, a był jak mniemano, synem Józefa, syna Helego,
(24) Syna Mattata, syna Lewiego, syna Melchiego, syna Jannaja, syna Józefa,
(25) Syna Matatiasza, syna Amosa, syna Nahuma, syna Hesliego, syna Naggaja,
(26) Syna Mahata, syna Mattatiasza, syna Semeja, syna Josecha, syna Jody,
(27) Syna Joanana, syna Rezy, syna Zorobabela, syna Salatiela, syna Neriego,
(28) Syna Melchiego, syna Addy, syna Kosama, syna Elmadama, syna Hera,
(29) Syna Jozuego, syna Eliezera, syna Joryma, syna Mattata, syna Lewiego,
(30) Syna Symeona, syna Judy, syna Józefa, syna Jonama, syna Eliakima,
(31) Syna Melei, syna Menny, syna Mattaty, syna Natana, syna Dawida,
(32) Syna Jessego, syna Obeda, syna Booza, syna Sali, syna Naasona,
(33) Syna Aminadaba, syna Admina, syna Arniego, syna Esroma, syna Faresa, syna Judy,
(34) Syna Jakuba, syna Izaaka, syna Abrahama, syna Tarego, syna Nachora,
(35) Syna Seruga, syna Ragua, syna Faleka, syna Chebera syna Szelacha,
(36) Syna Kainama, syna Arpachszada, syna Sema, syna Noego, syna Lamecha,
(37) Syna Metuszelacha, syna Henocha, syna Jareda, syna Malaleela, syna Kainama,
(38) Syna Enosza, syna Seta, syna Adama, który był Boży.