(1) Na to odpowiedział Job i rzekł:
(2) Ale świetnie pokrzepiłeś bezsilnego i wsparłeś ramię pozbawione mocy!
(3) Ale świetnie doradziłeś nierozumnemu, doskonale nauczyłeś rozsądku!
(4) Z czyją pomocą wypowiedziałeś te słowa, a czyj duch wypowiedział się przez ciebie?
(5) Cienie zmarłych drżą, wody i ich mieszkańcy.
(6) Odkryta jest przed nim kraina umarłych i nie ma okrycia miejsce zagłady.
(7) Rozpościera północ nad pustką, a ziemię zawiesza nad nicością.
(8) Skupia wody w swoich chmurach, a jednak obłok nie pęka pod ich ciężarem.
(9) Zasłania widok swojego tronu i rozpościera nad nim swój obłok.
(10) Na krańcu wód zakreślił granice, oddzielił światłość od ciemności.
(11) Kolumny niebiańskie chwieją się i drżą przed jego groźbą.
(12) Swoją mocą uspokoił morze, a swoją mądrością zmiażdżył Rahaba.
(13) Od jego tchnienia rozjaśnia się niebo; jego ręka przebiła giętkiego węża.
(14) Oto zaledwie zarys jego dróg, a tylko jak cichy szept jego słowa słyszymy! Lecz któż zrozumie grom wszechmocy jego?