(1) Na to odpowiedział Bildad z Szuach i rzekł:
(2) Jak długo będziecie hamowali słowa? Pomyślcie, a potem będziemy rozmawiali.
(3) Czemu uważa się nas za bydło, czemu jesteśmy nieczyści w twoich oczach?
(4) Szamoczesz się w gniewie - czy z powodu ciebie ziemia ma być wyludniona albo skała ma się przesunąć ze swego miejsca?
(5) A jednak światło bezbożnego gaśnie i nie świeci się płomień jego ogniska.
(6) Światło w jego namiocie przyćmiewa się, a lampa jego gaśnie nad nim.
(7) Jego mocne kroki stają się chwiejne, a jego plan prowadzi do zguby.
(8) Jego własne nogi wpędzają go w sieć i chodzi między sidłami.
(9) Potrzask chwyta go za piętę, mocno trzymają go pułapki.
(10) Powróz na niego ukryty jest na ziemi, a sidło nań na ścieżce.
(11) Dookoła strachy go trwożą i ścigają go na każdym kroku.
(12) Czyha nań zguba, a nieszczęście jest w pogotowiu u jego boku.
(13) Choroba zżera jego skórę, śmiertelna choroba zżera jego członki.
(14) Wyrwany ze swego namiotu, w którym czuł się bezpieczny, zostaje zapędzony do Króla Strachów.
(15) W jego namiocie osiada obcy, sypie siarkę na jego siedzibę.
(16) Od dołu usychają jego korzenie, a od góry więdną jego gałęzie.
(17) Pamięć o nim ginie na ziemi, a jego imię znika z kraju.
(18) Wyrzucają go ze światła do ciemności i wypędzają go z okręgu ziemi.
(19) W jego rodzie nie pozostaje ani potomek, ani żadna latorośl, ani nikt w miejscu jego pobytu.
(20) Dniem jego sądu są przerażeni mieszkańcy Zachodu, a ludzi Wschodu ogarnia zgroza.
(21) Tak to jest z mieszkaniem bezbożnika, tak jest z domem tego, który nie zna Boga.