(1) Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Isusa, do świętych w Efezie i wierzących w Chrystusa Isusa:
(2) Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i od Pana Isusa Chrystusa.
(3) Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Isusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios;
(4) W nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nienaganni przed obliczem jego; w miłości
(5) Przeznaczył nas dla siebie do synostwa przez Isusa Chrystusa według upodobania woli swojej,
(6) Ku uwielbieniu chwalebnej łaski swojej, którą nas obdarzył w Umiłowanym.
(7) W nim mamy odkupienie przez krew jego, odpuszczenie grzechów, według bogactwa łaski jego,
(8) Której nam hojnie udzielił w postaci wszelkiej mądrości i roztropności,
(9) Oznajmiwszy nam według upodobania swego, którym go uprzednio obdarzył,
(10) Tajemnicę woli swojej, aby z nastaniem pełni czasów wykonać ją i w Chrystusie połączyć w jedną całość wszystko, i to, co jest na niebiosach, i to, co jest na ziemi w nim,
(11) W którym też przypadło nam w udziale stać się jego cząstką, nam przeznaczonym do tego od początku według postanowienia tego, który sprawuje wszystko według zamysłu woli swojej,
(12) Abyśmy się przyczyniali do uwielbienia chwały jego, my, którzy jako pierwsi nadzieję mieliśmy w Chrystusie.
(13) W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym,
(14) Który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego.
(15) Przeto i ja, odkąd usłyszałem o wierze waszej w Pana Isusa i o miłości do wszystkich świętych,
(16) Nie przestaję dziękować za was i wspominać was w modlitwach moich,
(17) Aby Bóg Pana naszego Isusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego,
(18) I oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego,
(19) I jak nadzwyczajna jest wielkość mocy jego wobec nas, którzy wierzymy dzięki działaniu przemożnej siły jego,
(20) Jaką okazał w Chrystusie, gdy wzbudził go z martwych i posadził po prawicy swojej w niebie
(21) Ponad wszelką nadziemską władzą i zwierzchnością, i mocą, i panowaniem, i wszelkim imieniem, jakie może być wymienione, nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym;
(22) I wszystko poddał pod nogi jego, a jego samego ustanowił ponad wszystkim Głową Kościoła,
(23) Który jest ciałem jego, pełnią tego, który sam wszystko we wszystkim wypełnia.