(1) Oto imiona synów izraelskich, którzy z Jakubem przybyli do Egiptu; każdy przybył ze swą rodziną:
(2) Ruben, Symeon, Lewi i Juda.
(3) Issachar, Zebulon i Beniamin,
(4) Dan i Naftali, Gad i Aszer.
(5) Wszystkich potomków Jakuba było siedemdziesiąt pięć osób, Józef zaś już był w Egipcie.
(6) Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie.
(7) A synowie izraelscy byli płodni i rozmnożyli się, i byli liczni, i coraz bardziej potężnieli, tak że było ich pełno w całym kraju.
(8) Tymczasem rządy nad Egiptem objął nowy król, który nie znał Józefa.
(9) Rzekł on do ludu swego: Oto lud izraelski stał się liczniejszy i potężniejszy od nas.
(10) Postąpmy więc z nim mądrze, aby się nie mnożył. Bo gdyby nas zaskoczyła wojna, mógłby także on przyłączyć się do naszych wrogów, walczyć przeciwko nam i ujść z kraju.
(11) Ustanowiono przeto nad nim nadzorców pańszczyźnianych, aby go gnębili ciężkimi robotami; budowano wtedy dla faraona miasta - spichlerze: Pitom i Ramses.
(12) Lecz im bardziej go gnębili, tym więcej się rozmnażał i rozrastał; i bano się synów izraelskich.
(13) Egipcjanie zmuszali Izraelitów do ciężkich robót
(14) I uprzykrzali im życie uciążliwą robotą w glinie i przy cegłach i różną pracą na polu. Wszystkie te prace wykonywali pod przymusem.
(15) Wtedy król egipski rzekł do położnych hebrajskich, z których jedna nazywała się Szifra, a druga Pua,
(16) Mówiąc: Gdy będziecie przy porodach niewiast hebrajskich, uważajcie, co się rodzi: Jeżeli rodzi się chłopiec, zabijcie go, a jeżeli dziewczynka, niech zostanie przy życiu.
(17) Lecz położne bały się Boga i nie czyniły tak, jak im nakazał król egipski, ale pozostawiały chłopców przy życiu.
(18) Wtedy król egipski wezwał położne i rzekł do nich: Czemuście to uczyniły i pozostawiały przy życiu także chłopców?
(19) Położne odpowiedziały faraonowi: Kobiety hebrajskie nie są takie jak kobiety egipskie; są one tak żywotne, że rodzą wcześniej, niż przyjdzie do nich położna.
(20) A Bóg nagradzał te położne dobrym powodzeniem, lud zaś rozmnażał się i potężniał.
(21) A ponieważ położne bały się Boga, obdarzył je rodzinami.
(22) Wtedy faraon nakazał całemu swemu ludowi: Każdego chłopca, który się urodzi u Hebrajczyków, wrzućcie do Nilu, a każdą dziewczynkę pozostawcie przy życiu.