(1) Gdy więc mur został odbudowany, kazałem wstawić wrota, wyznaczeni też zostali odźwierni, śpiewacy i Lewici.
(2) Potem postawiłem nad Jeruzalemem mego brata Chananiego oraz Chananiasza, komendanta twierdzy, był to bowiem mąż prawy i bogobojny jak rzadko kto;
(3) I dałem im taki rozkaz: Bram jeruzalemskich nie będzie się otwierać wcześniej, niż słońce zacznie przypiekać, wrota zaś będzie się zamykać i zaryglowywać, póki jeszcze będzie na niebie; należy z mieszkańców Jeruzalemu wystawiać straże, jedne na wyznaczone placówki, drugie przy własnych domach.
(4) Miasto było wprawdzie przestronne i duże, lecz ludności było w nim mało i domostwa nie były odbudowane.
(5) Wtedy mój Bóg natchnął mnie, aby zgromadzić przedniejszych i naczelników, i lud, celem ujęcia ich w spisie rodowodów. Odkryłem przy tym księgę rodowodów pierwszych repatriantów, gdzie znalazłem taki zapis:
(6) To są mieszkańcy okręgu judzkiego, którzy powrócili z wygnania, dokąd uprowadził ich Nebukadnesar, król babiloński, a powrócili do Jeruzalemu i Judei, każdy do swego miasta,
(7) Przybyli zaś z Zerubabelem, Jeszuą, Nehemiaszem, Azariaszem, Raamiaszem, Nachamanim, Mordochajaszem, Bilszanem, Misperetem, Bigwajem, Nechumem i Baaną. Liczba mężów ludu izraelskiego jest następująca:
(8) Synów Parosza dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch.
(9) Synów Szefatiasza trzystu siedemdziesięciu dwóch.
(10) Synów Aracha sześciuset pięćdziesięciu dwóch.
(11) Synów Pachat-Moaba, mianowicie synów Jeszuy i Joaba, dwa tysiące ośmiuset osiemnastu.
(12) Synów Elama tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech.
(13) Synów Zattui ośmiuset czterdziestu pięciu.
(14) Synów Zakkaja siedmiuset sześćdziesięciu.
(15) Synów Binnuja sześciuset czterdziestu ośmiu.
(16) Synów Bebaja sześciuset dwudziestu ośmiu.
(17) Synów Azgada dwa tysiące trzystu dwudziestu dwóch,
(18) Synów Adonikama sześciuset sześćdziesięciu siedmiu.
(19) Synów Bigwaja dwa tysiące sześćdziesięciu siedmiu.
(20) Synów Adina sześciuset pięćdziesięciu pięciu.
(21) Synów Atera, mianowicie Hiskiasza, dziewięćdziesięciu ośmiu.
(22) Synów Chaszuma trzystu dwudziestu ośmiu.
(23) Synów Besaja trzystu dwudziestu czterech.
(24) Synów Charifa stu dwunastu.
(25) Synów Gibeona dziewięćdziesięciu pięciu.
(26) Mężów z Betlejemu i z Netofy stu osiemdziesięciu ośmiu.
(27) Mężów z Anatot stu dwudziestu ośmiu.
(28) Mężów z Bet-Azmawet czterdziestu dwóch.
(29) Mężów z Kiriat-Jearim, z Kefiry i Beerot siedmiuset czterdziestu trzech.
(30) Mężów z Ramy i z Geby sześciuset dwudziestu jeden.
(31) Mężów z Michmas stu dwudziestu dwóch.
(32) Mężów z Betelu i z Ai stu dwudziestu trzech.
(33) Mężów z Nebo, tego drugiego, pięćdziesięciu dwóch.
(34) Synów drugiego Elama tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech.
(35) Synów Charima trzystu dwudziestu.
(36) Mężów z Jerycha trzystu czterdziestu pięciu.
(37) Mężów z Lod, Chadid i Ono siedmiuset dwudziestu jeden.
(38) Synów Senai trzy tysiące dziewięciuset trzydziestu.
(39) Kapłanów było: synów Jedajasza, mianowicie z rodu Jeszuy, dziewięćset siedemdziesięciu trzech.
(40) Synów Immera tysiąc pięćdziesięciu dwóch.
(41) Synów Paszchura tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu.
(42) Synów Charima tysiąc siedemnastu.
(43) Lewitów było: synów Jeszuy, z synów Kadmiela, z synów Binnuja i Hodawiasza siedemdziesięciu czterech.
(44) Śpiewaków było: synów Asafa stu czterdziestu ośmiu.
(45) Odźwiernych było: synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobajasza stu trzydziestu ośmiu.
(46) Niewolnicy świątynni to: synowie Sichy, synowie Chasufy, synowie Tabbaota,
(47) Synowie Kerosa, synowie Sii, synowie Padona.
(48) Synowie Lebany, synowie Chagaby, synowie Szalmajasza.
(49) Synowie Chanana, synowie Giddela, synowie Gachara,
(50) Synowie Reajasza, synowie Resina, synowie Nekody.
(51) Synowie Gazzama, synowie Uzzy, synowie Paseacha,
(52) Synowie Besaja, synowie Meunitów, synowie Nefisytów,
(53) Synowie Bakbuka, synowie Chakufy, synowie Charchura,
(54) Synowie Baslita, synowie Mechidy, synowie Charszy,
(55) Synowie Barkosa, synowie Sisery, synowie Tamacha,
(56) Synowie Nesjacha, synowie Chatify.
(57) Potomkowie niewolników Salomona to: synowie Sotaja, synowie Sofereta, synowie Peridy,
(58) Synowie Jaali, synowie Darkona, synowie Giddela,
(59) Synowie Szefatiasza, synowie Chattila, synowie Pochereta-Hassebaima i synowie Amona.
(60) Wszystkich niewolników świątynnych i potomków niewolników Salomona było trzystu dziewięćdziesięciu dwóch.
(61) A to są repatrianci z Tel-Melach, z Tel-Charsza, z Kerub-Addon i z Immer, którzy nie mogli dowieść, że ich rody oraz potomkowie są izraelskiego pochodzenia:
(62) Synowie Delajasza, synowie Tobiasza i synowie Nekody, w liczbie sześciuset czterdziestu dwóch.
(63) Z kapłanów zaś synowie Chobajasza, synowie Hakkosa, synowie Barzillaja, który pojął za żonę jedną z córek Barzillaja Gileadczyka i przyjął ich imię.
(64) Poszukiwali oni swojego rodowodu, lecz go nie znaleźli, więc jako nieczyści zostali usunięci od sprawowania kapłaństwa
(65) I namiestnik zakazał im jadać z pokarmów poświęconych, aż się pojawi kapłan przeznaczony do rzucania losów.
(66) Całe to zgromadzenie pospołu liczyło czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób,
(67) Nie licząc ich niewolników i niewolnic, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem osób. Mieli także dwustu czterdziestu pięciu śpiewaków i śpiewaczek.
(68) Koni mieli siedemset trzydzieści sześć, mułów dwieście czterdzieści trzy, wielbłądów czterysta trzydzieści pięć, osłów sześć tysięcy siedemset dwadzieścia.
(69) Niektórzy z naczelników rodów złożyli dary na rzecz służby Bożej: Namiestnik złożył do skarbca tysiąc drachm w złocie, pięćdziesiąt czasz i pięćset trzydzieści szat kapłańskich,
(70) A niektórzy z naczelników rodów złożyli do skarbca na rzecz służby Bożej dwadzieścia tysięcy drachm w złocie i dwa tysiące dwieście min srebra.
(71) A to, co złożyła pozostała ludność, wyniosło dwadzieścia tysięcy drachm w złocie i dwa tysiące min srebra oraz sześćdziesiąt siedem szat kapłańskich.
(72) Kapłani, Lewici i część ludu osiedlili się w Jeruzalemie, odźwierni, śpiewacy, niewolnicy świątynni i pozostały Izrael w swoich miastach. A gdy nadszedł siódmy miesiąc, synowie izraelscy byli już w swoich miastach.
(73) <>