Księga Kaznodziei

|1|2|3|4|5|6|7|8|9|10| |11|12

(1) Rozdawaj swój chleb w obfitości, a po wielu dniach odnajdziesz go.

(2) Rozdzielaj dział między siedmiu, a nawet ośmiu, bo nie wiesz, jakie nieszczęście może się zdarzyć na ziemi.

(3) Gdy chmury są pełne, spuszczają deszcz na ziemię; a czy drzewo pada na południe, czy na północ, tam leży gdzie pada.

(4) Kto zważa na wiatr, nigdy nie będzie siał; a kto patrzy na chmury, nie będzie żął.

(5) Jak nie wiesz, dokąd wiatr wieje, jak kształtują się kości w łonie brzemiennej, tak nie znasz dzieła Boga, który wszystko czyni.

(6) Z rana siej swoje nasienie, a niech nie spoczywa twoja ręka do wieczora, bo nie wiesz, czy uda się to czy tamto, lub czy jedno i drugie jednakowo wypadną.

(7) Słodkie jest światło i miło jest oczom oglądać słońce.

(8) Gdy człowiek żyje wiele lat, niech się z nich wszystkich raduje, lecz niech pamięta, że dni mrocznych jest sporo. Wszystko, co nadchodzi, jest marnością.

(9) Raduj się, młodzieńcze, w swojej młodości i bądź dobrej myśli, póki jesteś młody. Postępuj tak, jak każe ci serce, i używaj, czego pragną twoje oczy lecz wiedz, że za to wszystko pozwie cię Bóg na sąd.

(10) Otrząśnij się z utrapienia swojego serca i odrzuć słabości swojego ciała! Gdyż młodość i jej rozkwit są marnością.

Poprzedni rozdział

Góra

Następny rozdział

 

 Strona główna