Biblia Mesjańska
Przedmowa
Ostatnie uaktualnienie: 24 Grudnia 2019
Biblia Mesjańska (BM) jest pierwszą Biblią w języku polskim, która posiada prawidłowo przetłumaczone na polski niemal wszystkie najważniejsze wersety skażonych tekstów masoreckich tzw. Kodeksu Leningradzkiego. Zmiany w Biblii Mesjańskiej zostały dokonane na podstawie co niemal 1900 lat starszej Septuaginty LXX, potwierdzonej obficie przez Nowy Testament.
Odnośnie daty powstania Kodeksu Leningradzkiego mamy taki wpis w Wikipedii:
Abraham Firkowicz, kolekcjoner manuskryptów, który go zakupił, nie podaje nigdzie w swoich zapiskach konkretnego miejsca jego pochodzenia. Został on przywieziony do Odessy w 1838 roku, a w 1863 dalej do Petersburga. Wikipedia.
Znając wyjątkowo wrogą postawę Żydów w stosunku do Boga, zwłaszcza do Syna Bożego oraz wyraźnej preferencji do szatańskiego Talmudu zamiast do Tory, istnieją poważne podejrzenia, że cały Kodeks Leningradzki jest jednym olbrzymim oszustwem.
Masoreci czy jacykolwiek inni Żydzi nigdy nie wsławili się żadnym przekładem Biblii!
Jest powszechnie wiadome, że jedynie Żydzi ortodoksyjni są posłuszni Torze - a Tora to 5 ksiąg Mojżesza. Te księgi nie są szanowane przez Chabad Lubawicz czy Żydów syjonistycznych. Przejawiają oni szczególną rezerwę do CAŁEGO Starego Testamentu i owo negatywne ich nastawienie spowodowało brak jakiegokolwiek 'przekładu' na język... judeo-aramejski.
Kolejny cytat z Wikipedii:
Tekst masorecki zawarty w kodeksie jest bardzo bliski najstarszemu i uważanemu za najwierniejszy tradycji masoreckiej Kodeksowi z Aleppo[5]. Różni się jednak także od niego w wielu miejscach: zawiera więcej ewidentnych błędów kopistycznych, wokalizacja jest mniej dokładna, a masora czasem jest przeciwna samemu tekstowi[6]. Wiele poprawek zauważalnych w samym tekście było dla niektórych (np. M.H. Goshen-Gottstein, P. Kahle) argumentem za uznawaniem Leningradensis za efekt poprawienia wcześniejszego manuskryptu (pochodzącego z innej rodziny tekstualnej) według dostępnych później manuskryptów z rodziny Ben Aszer[7].
Teraz jest oczywiste, że Kodeks Leningradzki to oczywisty fałsz masorecki, najprawdopodobniej uczyniony około wieku XIX. Są tego fałszerstwa oczywiste dowody logiczne.
Największym dowodem logicznym jest grecka Septuaginta LXX, która powstała w 285 p.n.e. ponieważ od tego czasu w Izraelu i całym tym regionie mówiono po grecku aż do co najmniej roku 100 naszej ery. I to jest główna przyczyna, dlaczego mamy pośród 15 tyś manuskryptów Chrześcijańskich Pism Greckich wyłącznie w języku greckim. Najprawdopodobniej data 100 n.e. nie jest datą prawidłową ale jest także oszustwem żydowskim.
Innym, jeszcze większym problemem z Kodeksem Leningradzkim jest to, że... skoro do tej pory istniała jedynie Septuaginta LXX jako jedyne źródło wiarygodne ST. W związku z tym nasuwa się niezwykle dramatyczne pytanie odnośnie Kodeksu Leningradzkiego.
Z którego źródła masoreci 'przetłumaczyli' Kodeks Leningradzki na język judeo-aramejski, nazywany kłamliwie hebrajskim. Co było celem tego tłumaczenia, skoro cały NT jest napisany wyłącznie po grecku i cytowane w nim wersety są właśnie z Setuaginty?
Tekst polski Biblii Mesjańskiej opiera się na Biblii Warszawskiej Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego (1975). Aby zneutralizować celowe zmiany dokonane przez masoretów niniejsza praca odtwarza oryginalne znaczenia kwestionowanych tekstów według angielskiej wersji Brentona Septuaginty LXX, uważanej za najwierniejsze angielskie tłumaczenie z Septuaginty LXX. Właśnie Septuaginta LXX była używana osobiście przez Isusa Chrystusa oraz pisarzy Nowego Testamentu, którzy także spisali wszystko w języku greckim - tzw. Chrześcijańskie Pisma Greckie.
Chrześcijańskie Pisma Greckie (NT) są kontynuacją Starego Testamentu greckiej Septuaginty LXX, Wszelkie wersety ST w NT są bezspornie identyczne, ale różnią się one diametralnie od Kodeksu Leningradzkiego.
Większość czytelników jest głęboko przekonana, że Żydzi posługują się dzisiaj językiem i pismem hebrajskim od czasów króla Dawida. Nic dalszego od prawdy. Język nazywany hebrajskim jest w rzeczywistości językiem nabytym przez Judejczyków w Babilonie, czyli językiem judeo-aramejskim.
Septuaginta jest greckim przekładem Starego Testamentu, dokonanym na przestrzeni III i II wieków przed nasza erą. Oryginałem z którego powstała Septuaginta (LXX), był nie zachowany do naszych czasów manuskrypt o kodowej nazwie H70, w języku staro hebrajskim, nazywany także językiem paleo hebrajskim, który wraz z alfabetem paleo hebrajskim stanowił język i pismo oryginalne Starego Testamentu.
Historia języka Biblii w linku - Historia języka Biblii.
Septuaginta była w powszechnym użytku już od roku 285 p.n.e. Była także używana przez Isusa i apostołów oraz przez ówczesnych teologów i nauczycieli Tory. Dopiero po zburzeniu Jerozolimy w 70 r. n.e. stała się ona celem zaciekłych ataków i wrogości powstającego Judaizmu rabinicznego, opartego na szatańskiej Kabale oraz nie mniej szatańskim Talmudzie, ponieważ wskazywała ona dobitnie na fakt, że Isus z Nazaretu - zabity kilkadziesiąt lat wcześniej był według proroctw biblijnych z Septuaginty prawdziwym Pomazańcem, Mesjaszem (Christos gr. mesjasz, pomazaniec).
Dlatego Judaizm rabiniczny odrzucając LXX tak zniekształcał teksty biblijne ST, aby zalegalizować swoje istnienie i dostosować ST do ideologii rabiniczno-talmudycznej oraz współczesnej ideologii... syjonistycznej.
Proces ten po wielu wiekach zaowocował powstaniem ostatecznej wersji znanej dzisiaj jako Kodeks Leningradzki, a potocznie znanej nam jako tzw. "judaistyczne teksty masoreckie Starego Testamentu". Mówiąc wprost - jest to dzieło narodu wybranego przez samego szatana.
Okładka Kodeksu Leningradzkiego
Jest więc bezsporne, że za życia Isusa Chrystusa jedynym źródłem ST była właśnie cytowana przez Niego Septuaginta LXX, która stała się podstawą do późniejszych edycji masoretów.
W ten sposób powstała poważnie zniekształcona Biblia Hebraica - Kittel (1951) czyli teksty masoreckie Kodeksu Leningradzkiego.
Wbrew utartym opiniom językiem powszechnym w tamtym czasie w Izraelu była greka koine (70% napisów nagrobkowych tym języku, 12% po łacinie, 18% przypada na aramejski). Nie zapominajmy, ze Judea w tym okresie była w niewoli rzymskiej! Dlatego pierwszym antidotum systemu rabinicznego przeciwko LXX, były celowo spreparowane przekłady greckie, takie jak: przekład Akwili, Symacha, Teodocjona.
Te przekłady stały się częścią słynnej Heksapli Orygenesa.
Nie tylko Judaizm okazał się wrogi w stosunku do LXX, ale także niektórzy tzw. 'ojcowie' kościoła pałali do niej nienawiścią. Owa nienawiść kleru do LXX trwa do dnia dzisiejszego. Uwiarygodniona przez Isusa i jego apostołów, LXX została odrzucona na początku V wieku n.e. (406 rok n.e.) i zastąpiona łacińską Wulgatą, której Stary Testament został przetłumaczony z nie zachowanych do dzisiaj tekstów Judaizmu.
W ten sposób wielowiekowym wysiłkiem Kościoła jedynie Kodeks Leningradzki jest podstawą tłumaczeń Starego Testamentu na większość języków narodowych - z polskim włącznie.
Praca nad BM jest pracą kontynuowaną, mająca na celu całkowicie odrestaurowanie oryginalnego tekstu Septuaginty w języku polskim. W miarę napływu dalszych przetłumaczonych i skorygowanych wersetów z LXX niniejszy tekst jest nadal uzupełniany.
Niniejsze tłumaczenie jest tłumaczeniem amatorskim z języka angielskiego (tłumaczenie LXX na język angielski - Brenton 1851) i częściowo z języka greckiego koine, dlatego bardzo cenne będą uwagi językoznawców co do niniejszego tekstu.
Dalsze uaktualnienia będą tutaj publikowane oraz linkowane w tej sekcji.
Linki do ksiąg w Biblii Mesjańskiej, które są zaznaczone na szaro wskazują na umieszczenie w Nowym Testamencie ksiąg nieautoryzowanych przez apostołów. Szczególnie skażone są dwie ewangelie Łukasza i Marka oraz zupełnie sprzeczne z resztą Biblii listy faryzeusza Pawła. Łukasz i Marek to uczniowie Pawła, a nie naoczni świadkowie Mesjasza, pomimo przebywania w tym samym miejscu i czasie, w jakim żył nauczał Isus Pomazaniec.
Nie mogą więc stanowić wiarygodnych a zwłaszcza natchnionych świadków Isusa Chrystusa, który ani ich ani Pawła nigdy nie wybrał do grona apostołów.
Lista tekstów Pawła sprzecznych z tekstami Boga oraz Syna Bożego - link - Bluźniercze wersety.
Wersety Starego Testamentu, zaznaczone w tekście biblijnym także na szaro i kursywą zostały dopisane przez system rabiniczno-talmudyczny (satanizm) Judaizmu. Są to właśnie teksty masoreckie.
Uaktualnienie. 7 Kwietnia 2013.
Zmieniono wszystkie wersety zawierające słowo - niebieskie (Ojciec niebieski) na - Ojciec, który jest w niebie.
Mat 6:9 οὕτως οὗν προσεύχεσθε ὑμεῖς· πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω
Przetłumaczono - Ojcze nasz, który jesteś w niebie. I to jest prawidłowe tłumaczenie tego słowa oraz różnych jego odmian. Wiele religii uczy, że Bóg jest w naszych sercach. Jest to nieprawdą, ponieważ wiele wersetów mówi właśnie dosadnie, że Bóg jest w niebie i jest to powtarzane wielokrotnie. Czyli nie powinno być - ptaki niebieskie, ale ptaki na niebie czy też latające na niebie. Nie aniołowie niebiescy ale aniołowie z nieba lub niebiańscy.
Zmieniono także część wersetów NT, według Nowej Biblii Gdańskiej - tłumaczonej z dokładniejszego - Textus Receptus - na ich oryginalne znaczenie.
Uaktualnienie. 26 Czerwca 2017.
Najnowsza wersja Biblii Mesjańskiej, 1.4, pomiędzy wieloma korektami zawiera także księgę Henocha oraz poważnie skorygowaną księgę II Ezdrasza (także znaną jako IV Ezdrasza) przetłumaczoną częściowo także z języka angielskiego. Księga ta jest dostępna w kilku przekładach Biblii w języku angielskim a także jest ona dostępna w przekładzie księdza jezuity Jakuba Wujka z roku 1599. Księga ta jest poważnie zniekształcona oraz pisana w staro-polskim języku, niezwykle trudnym do zrozumienia.
Tłumacząc II Ezdrasza doszedłem do wniosku, że jest to najbardziej obfita w proroctwa, wyjaśnienia celu życia oraz wyjaśnienia planów Boga odnośnie odnowienia Królestwa Bożego oraz Narodu Wybranego - Słowian oraz wielu szczegółów na temat Sądu Ostatecznego. Księga ta również wyjaśnia sposób widzenia Boga rodzaju ludzkiego oraz Boży program selekcji najwartościowszych sług Boga do życia w niebie w nieśmiertelności.
Księga Objawienia podaje więcej proroctw, ale w formie wizji i symboli. II Ezdrasza przedstawia wiele proroctw oraz Bożego sposobu widzenia ludzkości oraz Narodu Wybranego, co jest wspaniałym uzupełnieniem Objawienia i innych proroctw.
Wielu badaczy Biblii doskonale wie, że księga Objawienia była gwałtownie zwalczana przez wrogów Boga oraz Jego Prawa. Księgą Ezdrasza posiada prosty, logiczny i majestatyczny język Boga, ławo rozumiany przez przeciętnego człowieka i ujawniający nam wiele znanych i nieznanych do dzisiaj proroctw. Księga ta także wyjaśnia drogę wędrówki 10-ciu pokoleń Izraelitów do Europy oraz pomoc Boga w owej wędrówce.
Ezdrasz, zwany także Salatielem, został wzięty do nieba, podobnie jak Henoch i Eliasz. On także rozmawiał on z Bogiem identycznie, jak rozmawiał Mojżesz przy gorejącym krzaku. Księga II Ezdrasza to absolutnie jedna z najważniejszych ksiąg biblijnych, która z powodu niezwykłej ważności jej treści, zwłaszcza informacji dotyczących Narodu Wybranego w czasach końca i dlatego została usunięta z niemal wszystkich polskich przekładów Biblii.
Chrześcijanie dobrze znający Biblię natychmiast rozpoznają, że nie jest to dzieło jakiegokolwiek człowieka ale jest to czyste Słowo Boga, które bardzo wzmacnia wiele proroctw, w szczególności proroctwo o ponownym zjednoczeniu 12 pokoleń Izraela, czyli... zjednoczeniu Słowian, którzy są rzeczywistym Narodem Wybranym.
II Ezdrasza absolutnie niczego nie zmienia, ale dodaje dużą ilość szczegółów do wielu już znanych proroctw.
Uaktualnienie 30 Września 2017
Ewangelia Mateusza została w kilku miejscach uaktualniona z powodu nie precyzyjnego tłumaczenia tytułu Isusa, czyli Chrystusa. Słowo Chrystus to nie imię ale tytuł, który znaczy - Pomazaniec lub Mesjasz. Zdecydowana większość czytelników owej różnicy nie dostrzega i wersety z Ewangelii Mateusza mówiące o Chrystusie zmienią całkowicie swój sens, przy zmianie właściwego znaczenia słowa christos gr. mesjasz, pomazaniec.
Słowo christos w ST nie występuje ale występuje prawidłowe tłumaczenie z christos; mesjasz lub pomazaniec czy też namaszczony.
Porównajmy:
Mateusza 2: (4) I zgromadziwszy wszystkich arcykapłanów i nauczycieli ludu, wypytywał ich, gdzie się ma Chrystus narodzić?
Mateusza 2: (4) I zgromadziwszy wszystkich arcykapłanów i nauczycieli ludu, wypytywał ich, gdzie się ma Mesjasz narodzić?
Piłat nie znał słowa christos jako imienia, ale mówiąc po grecku zapytał o Mesjasza lub Pomazańca, ponieważ Biblia używa tego słowa nie jako imienia, ale jako tytułu.
W takim przypadku właściwe tłumaczenie zmienia w wielkim stopniu znaczenie wypowiedzi Piłata, czy też wypowiedzi samego Isusa. Mat 16, Mat 23, Mat 24 i Mat 26, Objawienie 12:10, Objawienie 11:15 oraz proroctwo Daniela 9.
Zwłaszcza jest to szczególnie ważne w połączeniu z judaistycznymi naukami o proroczym pojawieniu się na ziemi żydowskiego Mesjasza, który jest zapowiadany zupełnie inaczej w porównaniu z proroctwami biblijnymi. Sprawdź więcej szczegółów - Chrystus to nie imię - to tytuł!
Uaktualnienie 24 Grudnia 2019
Zostały uaktualnione pewne wersety z księgi Objawienia (Apokalipsy), które są niezwykle ważnę dla każdego czytelnika.
Skorygowane rozdziały Apokalipsy to: 13.htm, 14.htm, 16.htm, 19.htm, 17.htm i 20.htm. W wersetach określających nam Zwierzę czy też Bestię zmieniłem nazwę zwierzęcia na Bestię, zgodnie z przeważającą ilością polskich tłumaczeń Biblii i ten termin jest najczęściej używany. Nie zmienia to w niczym znaczenia tej postaci poza znaną większości nazwą - Bestią. Także wielka wszetecznica została zamieniona na Wielką Nierządnicę, jak w większości innych przekładów.
Największymi zmianami które zrobiłem to właściwe określenia dla zwierzęcia obrazu czy posągu. W greckim oryginale mamy dwa słowa, które są zwykle tłumaczone w taki sposób.
G-1504 eicon - dosłownie znaczy ono - ikona, tak jak po polsku, obraz, podobieństwo, reprezentacja czy figura rzeźbiona, czy posąg. W Biblii Warszawskieg wybraną tę ostatnią wersję - posąg - która nie ma sensu. To samo słowo greckie jest użyte w Mateusza 22:20 "I rzecze im: Czyja to podobizna i czyj napis?" Chodzi o monetę z wizerunkiem, tłoczeniem, podobizną lub symbolem czyli ikoną... cesarza.
G-5480 charagma - rzeźba; grawerowanie, znaczek, znak czy... pieczęć. To ostatnie słowo ma głęboki sens, zwłaszcza w przypadku pieczęci czy znaku Bestii na czole czy ręce. Używam więc: znak oraz pieczęć, co wskazuje na wykreowaną ikonę dla Bestii - Stalin miał sierp i młot - i można spodziewać się czegoś w takim właśnie stylu. Tak przedstawia na to oryginalny tekst grecki, który chcemy przedstawić w realiach XXI wieku.
Załaduj Biblię Mesjańską na swój komputer, jako 7z plik !
Załaduj Biblię Mesjańską na swój komputer, jako plik samo rozpakowujący się (SFX) !
Napisano: 30 Marca 2013.
Ostatnie uaktualnienie: 22 Czerwca 2020