(1) I ty, Betlejemie, domu Efrata, nieliczny spośród tysięcy z Judy, ale z ciebie mi wyjdzie ten, który będzie władcą Izraela; i jego dzieła trwały od początku [nawet] od nieskończoności.
(2) Dlatego wyda ich aż do czasu, gdy ta, która ma porodzić, porodzi. Potem reszta jego braci wróci do synów Izraela.
(3) Będzie stał mocno i będzie pasł w mocy Pana, w chwale imienia Pana, swojego Boga. Wtedy będą mieszkać w spokoju, gdyż jego moc będzie sięgać aż po krańce ziemi.
(4) I On będzie pokojem. Gdy Asyryjczycy wpadną do naszego kraju i wkroczą do naszych pałaców, wtedy wystawimy przeciwko nim siedmiu pasterzy i ośmiu książąt z ludu.
(5) Ci ogołocą kraj asyryjski mieczem i kraj Nimroda dobytą bronią. Tak wyratują nas od Asyryjczyków, gdy ci wtargną do naszej ziemi i będą stąpać w naszych granicach.
(6) Potem będzie resztka Jakuba wśród wielu ludów jak rosa, która pochodzi od Pana, jak obfite deszcze na zieleń, która nie czeka na ludzi ani nie pokłada nadziei w synach ludzkich.
(7) I będzie resztka Jakuba między narodami, wśród wielu ludów, jak lew między zwierzętami leśnymi, jak szczenię lwie wśród stad owiec; gdy wtargnie, to zdepcze i rozszarpie, i nikt się nie uratuje.
(8) Gdy podniesiesz rękę na swoich wrogów, wszyscy twoi nieprzyjaciele będą wytępieni.
(9) W owym dniu, mówi Pan, wytępię twoje konie spośród ciebie i zniszczę twoje rydwany.
(10) I zburzę miasta twojej ziemi, i zwalę wszystkie twoje twierdze,
(11) I wytrącę czary z twojej ręki, nie będzie także u ciebie wróżbitów.
(12) I zniszczę twoje bałwany i twoje posągi spośród ciebie. I nie będziesz się już kłaniał dziełu rąk swoich.
(13) I powyrywam twoje święte drzewa spośród ciebie i zniszczę twoje miasta.
(14) I tak w zapalczywym gniewie wywrę zemstę na narodach, które nie były posłuszne.